Rzecznik Ubezpieczonych poinformował o wystąpieniu do Sądu Najwyższego z wnioskiem o podjęcie uchwały, mającej na celu rozstrzygnięcie istniejących w judykaturze rozbieżności co do wykładni prawa i udzielenie odpowiedź na pytanie: Czy roszczenie do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego o naprawienie szkody wyrządzonej w okolicznościach uzasadniających odpowiedzialność cywilną posiadacza pojazdu mechanicznego lub kierującego pojazdem mechanicznym, a nie ustalono ich tożsamości (art. 98 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, Dz. U. z 2013 r. poz. 392), może ulegać przedawnieniu w terminie, o którym mowa w art. 4421 § 2 k.c.?
Uzyskanie pozytywnej odpowiedzi na powyższe pytanie pozwoli osobom które doznały poważnych obrażeń ciała lub straciły najbliższych w wypadkach spowodowanych przez niezidentyfikowanych sprawców skutecznie dochodzić roszczeń od Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego do 20 lat od zdarzenia. Obecnie Fundusz powołując się na argumentację przytoczoną we wniosku Rzecznika uznaje za właściwy termin jedynie trzyletni, tym samym różnicując sytuację osób poszkodowanych przez nieznanych sprawców na ich niekorzyść w porównaniu z analogicznymi szkodami spowodowanymi przez sprawców, którzy nie uciekli z miejsca zdarzenia.
Komentarz prezesa PIDiPO Bartłomieja Krupy
Wniosek RzU do SN kontrą wobec niesprawiedliwości.
O tym problemie informowaliśmy Państwa w naszym serwisie również wcześniej:
Ignorantia iuris nocet po polsku, Bartłomiej Krupa, Gazeta Ubezpieczeniowa, 09.08.2011
Przedawnienie roszczeń, Bartłomiej Krupa, Miesięcznik Ubezpieczeniowy, nr 10/2007.