Kilka dni temu Sąd Najwyższy opublikował na swojej stronie internetowej uzasadnienie do uchwały podjętej w dniu 19.05.2016 r. w przedmiocie odpowiedzi na pytanie Rzecznika Finansowego „Czy odpowiedzialność ubezpieczyciela wynikająca z umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z tytułu roszczenia o pokrycie kosztów leczenia prywatnego na podstawie art. 444 § 1 k.c. jest uzależniona od braku możliwości skorzystania przez poszkodowanego z leczenia lub rehabilitacji w ramach uspołecznionej służby zdrowia albo wydłużonego okresu oczekiwania na takie leczenie lub rehabilitację, mającego ujemny wpływ na stan zdrowia poszkodowanego?”. Przypomnijmy, że zgodnie z sentencją tego orzeczenia: „Świadczenie ubezpieczyciela w ramach umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych obejmuje także uzasadnione i celowe koszty leczenia oraz rehabilitacji poszkodowanego niefinansowane ze środków publicznych (art. 444 § 1 k.c.)”.
W pisemnym uzasadnieniu uchwały, Sąd Najwyższy wyjaśnił m.in. jak należy rozumieć konieczność i celowość wydatków na prywatne koszty leczenia, wskazując, że może się to odnosić zarówno do ograniczonego zakresu świadczeń dostępnych w ramach publicznej służby zdrowia, a także do nieracjonalnego z medycznego punktu widzenia czasu oczekiwania na zabiegi. Dodatkowe sytuacje, które, zdaniem Sądu, mogą uzasadniać podstawę żądania zwrotu kosztów poniesionych na prywatne leczenie to: większe szanse efektywności leczenia i wyższa jakość usługi medycznej, jak również poważny charakter uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia poszkodowanego (np. ryzyko śmierci poszkodowanego lub nieodwracalnego kalectwa).
Równie istotny jest aspekt ciężaru dowodu, do którego w uzasadnieniu odniósł się Sąd Najwyższy, wskazując, że „(…) nie można obarczać poszkodowanego obowiązkiem każdorazowego dowodzenia tylko za pomocą wskazywanych przez zobowiązanego środków dowodowych (np. odpowiednich zaświadczeń medycznych) zasadności skorzystania z leczenia lub rehabilitacji niefinansowanych ze środków publicznych”. I dalej dodaje, że „jeżeli jednak ubezpieczyciel odpowiadający wobec poszkodowanego w ramach umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych powołuje się wobec uprawnionego na ustawowy obowiązek minimalizacji szkody, to może kwestionować celowość kosztów poniesionych przez poszkodowanego; wtedy ciężar dowodu spoczywa na ubezpieczycielu (art. 6 k.c.)”.