Polska Izba Doradców i Pośredników Odszkodowawczych przekazała Parlamentarnemu Zespołowi na Rzecz Wspierania Przedsiębiorczości i Patriotyzmu Ekonomicznego stanowisko w przedmiocie propozycji przedstawionych przez WEI (Warsaw Enterprise Institute) w projekcie założeń do projektu ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Nasza organizacja stanowczo sprzeciwiła się wprowadzeniu rozwiązań prawnych ograniczających, a w niektórych przypadkach także wyłączających prawo do wypłaty świadczeń należnych poszkodowanym i uprawnionym. Izba wskazała, że wprowadzenie algorytmu służącego ustalaniu wysokości zadośćuczynienia będzie sprzeczne nie tylko z polską kulturą prawną czy też ustawą zasadniczą, naruszając konstytucyjne prawo każdego z obywateli do sądu, ale także spowoduje negatywne skutki społeczne, stanowiąc potencjalnie istotne obciążenie dla znacznej grupy właścicieli pojazdów. PIDiPO wskazała również, że w wielu przypadkach przyznanie uprawnionym świadczenia wyłącznie na podstawie sztywnych kryteriów bez możliwości uwzględnienia indywidualnych czynników wpływających na sytuację poszkodowanego czy uprawnionego, będzie stanowiło naruszenie kompensacyjnej funkcji zadośćuczynienia.
Odnosząc się do ograniczenia kręgu osób uprawnionych Izba podkreśliła, że wprowadzenie takiego katalogu będzie rodziło negatywne konsekwencje społeczne, w tym w odniesieniu do bliskich osoby zmarłej, którzy na skutek jej nagłej śmierci, pozostaną bez środków do życia. Zdaniem naszej organizacji fakt, że dotychczasowa polityka ubezpieczycieli cechowała się swoistą wojną cenową, zmierzającą do ustalania składek na niskim, tj. konkurencyjnym poziomie, nie może w konsekwencji obciążać osób dotkniętych tragedią, dla których wysokość zadośćuczynienia powinna być adekwatna do stopnia doznanej krzywdy.
Istotnym zagadnieniem powołanym przez PIDiPO w przedstawionym stanowisku jest także naruszenie konstytucyjnego prawa każdego z obywateli do sądu. W przypadku bowiem, gdy, jak proponują projektodawcy, ustalone mechanizmy szacowania wartości zadośćuczynień czy katalog osób uprawnionych będą stanowiły część ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, sądy orzekające w przedmiocie wysokości zadośćuczynienia nie będą mogły dokonać weryfikacji czy wypłacona przez zakład ubezpieczeń kwota uwzględnia wszystkie elementy krzywdy wyrażone w dotychczasowym dorobku judykatury. W takim przypadku rola składu orzekającego będzie ograniczona wyłącznie do ustalenia, czy ubezpieczyciel zrealizował obowiązki o charakterze formalnym, tj. właściwie określił stopień pokrewieństwa czy inne elementy wpływające na prawo do wypłaty zadośćuczynienia, czy też stopień przyczynienia się poszkodowanego do powstania szkody. Taka marginalizacja roli sądu, będzie, w ocenie naszej organizacji, stanowiła faktyczne ograniczenie prawa do sądu określonego w art. 45 Konstytucji.
Uzupełnieniem naszego stanowiska jest także, przedłożona wraz z nim, opinia prawna dra Krzysztofa Gołębiowskiego oraz dra Radosława Strugały z Zakładu Prawa Cywilnego i Prawa Międzynarodowego Prywatnego z Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego w przedmiocie oceny wybranych prawnych aspektów założeń zmian stanu prawnego zawartych w dokumencie „Projekt założeń do projektu ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw” z dnia 23 marca 2017 r.
Z pełną treścią stanowiska PIDiPO oraz opinii prawnej można zapoznać się pod poniższymi linkami: