W decyzjach odszkodowawczych ubezpieczycieli można spotkać się z praktyką potrącania z przyznanego zadośćuczynienia kwot, które poszkodowani otrzymują z innych tytułów, np. z tytułu ubezpieczenia społecznego, czy ubezpieczenia NNW. Prawo cywilne nie przewiduje wyraźnej podstawy do takiego potrącenia, które narusza zasadę pełnego naprawienia szkody.
ORZECZENIE
Odpowiedzialność ubezpieczyciela jest szczególną postacią odpowiedzialności cywilnej, a prawo ubezpieczeń majątkowych jest częścią prawa odszkodowawczego. Pojęcie odszkodowania jest w prawie ubezpieczeniowym takie same jak w innych działach prawa odszkodowawczego i służy naprawieniu powstałej szkody. Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 19 lutego 2003 r., V CKN 1668/2000
ORZECZENIE
Co do zasady nie ma podstaw do obniżenia należnego poszkodowanemu zadośćuczynienia (art. 445 § 1 kc) o otrzymane z ubezpieczenia społecznego jednorazowe odszkodowanie, jeżeli zostało ono zużyte na pokrycie kosztów wynikłych z uszkodzenia ciała, co spowodowało zmniejszenie odszkodowania (art. 444 § 1 kc), obniżonego następnie o kwotę odpowiadającą stopniowi przyczynienia się poszkodowanego do powstania szkody (art. 362 kc).Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 czerwca 2005 r., I PK 253/2004
Zasada ta nie wyłącza uprawnienia ubezpieczyciela do uwzględnienia faktu otrzymania dodatkowych świadczeń przez poszkodowanego przy rozważaniu, jaka kwota będzie stanowiła wystarczającą rekompensatę za doznane krzywdy.