Samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez jego ruch chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi on odpowiedzialności. Odpowiedzialność posiadacza pojazdu jest szeroka, ale nie jest nieograniczona. Jak wynika z przytoczonej normy, w pewnych sytuacjach pomimo tego, że szkoda wyrządzona jest przez ruch pojazdu nie będzie podlegała naprawieniu przez posiadacza pojazdu. Wystąpienie choćby jednej z wymienionych okoliczność wyłącza odpowiedzialność na zasadzie ryzyka, co oznacza, że szkoda powstała w takich okolicznościach nie podlega naprawieniu (przesłanki egzoneracyjne). Przesłanki egzoneracyjne tworzą wyjątek od odpowiedzialności na zasadzie ryzyka, a więc jako takie nie mogą podlegać wykładni rozszerzającej. Oznacza to, że wyłączenie odpowiedzialności możliwe jest tylko w sytuacjach wyraźnie przewidzianych w przepisie, ale już nie w sytuacjach które są tylko podobne do tych ujętych w przepisie.
