Zwrot kosztów pogrzebu należy się osobie która faktycznie je poniosła bez względu na to czy jest ona spadkobiercą, czy członkiem najbliższej rodziny, o którym mowa w § 3. Obejmuje on wszelkie wydatki zwyczajowo ponoszone w związku z pochówkiem (usługa, trumna, pomnik, odzież denata), pogrzebem (ofiara zwyczajowo składana na rzecz Kościoła), jak i przyjęciem żałobnym oraz odzieżą żałobną. Suma tych kosztów nie jest ustawowo ograniczona, należy więc kierować się ogólną regułą wyrażoną w art. 361 § 1 k.c., a więc zobowiązany odpowiada za koszty „normalne” czyli nie odbiegające rażąco od przyjętych zwyczajów. Te zaś wynikają z tradycji, środowiska czy zamożności.
ORZECZENIE
Wydatki na postawienie i urządzenie nagrobka (pomnika) wchodzą w skład kosztów pogrzebu w rozumieniu art. 446 § 1 kc niezależnie od rodzaju nagrobka i czasu jego postawienia. Odszkodowanie obejmuje zwrot pełnych poniesionych na ten cel kosztów, chyba że sąd dojdzie do przekonania na podstawie okoliczności sprawy, że koszty te są rażąco wygórowane w zestawieniu z normalnymi wydatkami przyjętymi w podobnych przypadkach. Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 8 sierpnia 1973 r.,I CR 554/73
ORZECZENIE
Obowiązek zwrotu kosztów pogrzebu na podstawie art. 446 § 1 kc obejmuje zwrot kosztów bezpośrednio z pogrzebem związanych (jak przewóz zwłok, nabycie trumny, zakup miejsca na cmentarzu i in.), jak również zwrot wydatków, odpowiadających zwyczajom danego środowiska. Do tych wydatków zalicza się koszt postawienia nagrobka (w granicach kosztów przeciętnych, jeżeli nawet koszty rzeczywiste były znaczne, np. z uwagi na materiał lub wystrój nagrobka wyższe), wydatki na wieńce i kwiaty, koszty zakupu odzieży żałobnej i in. Do tych wydatków należy zaliczyć także wydatki na poczęstunek biorących udział w pogrzebie osób, przy uwzględnieniu okoliczności konkretnego przypadku, skoro jest to zwyczaj w zasadzie powszechnie przyjęty, zwłaszcza jeżeli jest w danym środowisku stosowany, i dotyczy przede wszystkim krewnych zmarłego (bliższych i dalszych członków rodziny), jak również innych osób bliżej z denatem związanych, np. najbliższych współpracowników itp. Koszt takiego poczęstunku, utrzymany w rozsądnych stosownie do okoliczności granicach (nie mającego charakteru tzw. stypy pogrzebowej), podlega zwrotowi na równi z innymi kosztami pogrzebu zgodnie z art. 446 § 1 kc. Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna i Administracyjna z dnia 6 stycznia 1982 r. II CR 556/81