W pierwszej kolejności wymaga ustalenia zakres sytuacji, w których będzie aktualizowała się odpowiedzialność cywilna za wypadek drogowy. Jako że jest to odpowiedzialność o charakterze deliktowym (za czyn niedozwolony) należy wyjść od zasadniczego źródła odpowiedzialności deliktowej, tj. art. 415 k.c.,
PRAWO
Art. 415 k.c. Kto wyrządził ze swej winy drugiemu szkodę obowiązany jest do jej naprawienia
Oznacza to, że w polskim systemie prawa cywilnego podstawą do formułowania roszczeń odszkodowawczych jest poniesienie szkody spowodowanej zawinionym zachowaniem się innej osoby. Praktyczne wnioski, jakie z tego wypływają są następujące:
1.nie podlega naprawieniu na tej podstawie szkoda wyrządzona samemu sobie
2.szkoda musi być wynikiem zachowania się innej osoby
3.zachowanie to musi być zawinione.
PRZYKŁAD
Na skutek niedostosowania prędkości do warunków drogowych samochód wypada z drogi na łuku i uderza w drzewo, na skutek czego samochód ulega uszkodzeniu, a kierowca doznaje obrażeń ciała. Kierujący jest jedynym uczestnikiem zdarzenia. Nie otrzyma odszkodowania od ubezpieczyciela z którym zawarł wyłącznie umowę ubezpieczenia OC, gdyż szkodę wyrządził samemu sobie.