Jeżeli zostają spełnione warunki uzasadniające przyjęcie odpowiedzialności sprawca szkody obowiązany jest do jej naprawienia. Obok szkody w mieniu wyróżniamy także szkodę na osobie. Szkoda na osobie wynika z uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia. Trzeba jednak rozróżnić dwa rodzaje szkód. Pierwszy rodzaj obejmuje szkody majątkowe i niemajątkowe, wynikające z uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, kiedy to sam poszkodowany występuje o ich naprawienie. Drugi rodzaj szkód występuje w takich sytuacjach, kiedy uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia powoduje śmierć poszkodowanego, a szkody majątkowe i niemajątkowe z tego powodu ponoszą inne osoby i to one występują o ich naprawienie. Pierwsza grupa roszczeń obejmuje: zwrot lub wyłożenie z góry kosztów wynikających z naruszenia ciała; ustanowienie cywilnej renty wyrównawczej; renty z tytułu zwiększonych potrzeb lub renty z tytułu zmniejszonych widoków na przyszłość, a w końcu przyznanie zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Druga grupa roszczeń obejmuje świadczenia w razie śmierci poszkodowanego: zwrot kosztów pogrzebu; ustanowienie renty; przyznanie stosownego odszkodowania z tytułu znacznego pogorszenia się sytuacji życiowej oraz przyznanie zadośćuczynienia za doznaną krzywdę będącą następstwem śmierci osoby bliskiej.
PRAWO
Art. 444. § 1 k.c. W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien włożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu. § 2. Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty. § 3. Jeżeli w chwili wydania wyroku szkody nie da się dokładnie ustalić, poszkodowanemu może być przyznana renta tymczasowa.
PRAWO
Art. 445. § 1. W wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.
PRAWO
Art. 446. § 1. Jeżeli wskutek uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia nastąpiła śmierć poszkodowanego, zobowiązany do naprawienia szkody powinien zwrócić koszty leczenia i pogrzebu temu, kto je poniósł.
§ 2. Osoba, względem której ciążył na zmarłym ustawowy obowiązek alimentacyjny, może żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody renty obliczonej stosownie do potrzeb poszkodowanego oraz do możliwości zarobkowych i majątkowych zmarłego przez czas prawdopodobnego trwania obowiązku alimentacyjnego. Takiej samej renty mogą żądać inne osoby bliskie, którym zmarły dobrowolnie i stale dostarczał środków utrzymania, jeżeli z okoliczności wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego.
§ 3. Sąd może ponadto przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego stosowne odszkodowanie, jeżeli wskutek jego śmierci nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji życiowej.
§ 4. Sąd może także przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.