Obserwacja praktyki ubezpieczycieli pozwala na stwierdzenie, że wskazywane w orzecznictwie przesłanki często schodzą na dalszy plan, a głównym miernikiem krzywdy i związanego z nią zadośćuczynienia staje się procentowy uszczerbek na zdrowiu określony na podstawie tabel stanowiących wewnętrzny dokument ubezpieczyciela. Praktyka taka prowadzi do spłycenia funkcji zadośćuczynienia, przez co zbliża się ono do świadczenia z ubezpieczenia NW, gdzie ubezpieczyciel na podstawie umowy zobowiązuje się do zapłaty określonej części sumy gwarancyjnej w zależności od tego jaki procent utraty zdrowia zostanie określony przez orzecznika.
ORZECZENIE
Nie można taryfikować zadośćuczynienia za krzywdę według procentów trwałego uszczerbku na zdrowiu. Zdrowie ludzkie jest dobrem o szczególnie wysokiej wartości i w razie uszczerbku na zdrowiu zadośćuczynienie pieniężne powinno być odpowiednio duże. Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 18 listopada 1998 r., II CKN 353/98
ORZECZENIE
Posługiwanie się jedynie tabelami procentowego uszczerbku na zdrowiu i stawkami za każdy procent trwałego uszczerbku dla rozstrzygnięcia zasadności roszczenia o zadośćuczynienie i jego wysokości, znajduje jedynie orientacyjnie zastosowanie i nie wyczerpuje oceny. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 18 lutego 1998 r., I ACa 715/97
ORZECZENIE
Stopień uszczerbku na zdrowiu nie może być przyjmowany jako jedyna przesłanka ustalenia wysokości zadośćuczynienia z tytułu trwałego inwalidztwa spowodowanego wypadkiem. Nie można przecież pomijać czasokresu leczenia się powoda i odczuwania dolegliwości fizycznych, uczucia krzywdy spowodowanej ułomnością, a w konsekwencji niemożnością korzystania z przyjemności uprawiania sportów, brania udziału w zabawach itp. Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 10 kwietnia 1974 r.,II CR 123/74.
ORZECZENIE
Na rozmiar krzywdy, a w konsekwencji wysokość zadośćuczynienia, składają się cierpienia fizyczne i psychiczne, których rodzaj, natężenie i czas trwania należy każdorazowo określić w okolicznościach konkretnej sprawy. Mierzenie krzywdy wyłącznie stopniem uszczerbku na zdrowiu stanowiłoby niedopuszczalne uproszczenie nie znajdujące oparcia w treści art. 445 § 1 kc. Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 28 czerwca 2005 r. I CK 7/2005