Dnia 19 września 2011 r. odbyła się konferencja „Zadośćuczynienie za uszkodzenia ciała lub uszczerbek na zdrowiu na tle innych systemów prawnych” zorganizowana przez Polską Izbę Ubezpieczeń. Spotkanie, które zgromadziło liczne audytorium – także reprezentujących doradców odszkodowawczych – otworzył wiceprezes PIU Andrzej Maciążek. Następnie głos zabrał przedstawiciel patrona konferencji – Ministra Sprawiedliwości Piotr Kluz, który w swoim wystąpieniu zaprezentował projektowane i już wprowadzone rozwiązania prawne, zmierzające do poprawy sytuacji osób poszkodowanych w wypadkach.
Zagraniczne systemy prawne w części dotyczącej ustalania wysokości zadośćuczynienia zaprezentowane zostały w referatach prof. Ernsta Karnera (Austria), dra Tomasza Kwiecińskiego i dra Jakuba Pokrzywniaka (Francja i Holandia), dra Michała Deję (Niemcy) oraz Ignacio Guillen Gonzaleza (Hiszpania). Wśród omawianych systemów prawnych występowały zarówno takie, które podobnie jak system polski nie zawierają ustawowych kryteriów pomocniczych ustalania wysokości zadośćuczynienia, jak i takie, w których występują tabele mające w pewien sposób standaryzować ten proces. Jak się jednak okazuje, widoczne w środowisku ubezpieczeniowym dążenie do wdrożenia rozwiązań zwiększających przewidywalność zasądzanych kwot wcale nie warunkuje tego, że będą to kwoty niższe niż obecnie. Przeprowadzona na koniec konferencji próba oszacowania kazusu z polskiego sądu na tle innych uregulowań wskazała, zdaniem specjalistów, że w każdym z analizowanych systemów prawnych wypłaty byłyby znacznie wyższe.
Niemniej interesujące były przemyślenia prelegentów omawiających regulacje krajowe. Obok wprowadzenia prof. Andrzeja Kocha i teoretycznej analizy dr Moniki Wałachowskiej, na uwagę zasługują wyniki badania przeprowadzonego przez Instytut Wymiaru Sprawiedliwości, które zaprezentował przez Mikołaj Wild. Wśród 180 spraw o zapłatę zadośćuczynienia poddanych analizie wszystkie zostały przegrane przez zakłady ubezpieczeń, co w sposób jednoznaczny pokazuje, że kwoty zasądzane przez sądy powszechne są wyższe niż wypłacane w drodze likwidacji szkody. Wnioski sformułowane na podstawie analizy zostały jednak uznane przez prowadzącego konferencję prof. Andrzeja Kocha za kontrowersyjne.
Z kolei Sędzia SN w stanie spoczynku Zbigniew Strus omawiając przykłady ustaw szczególnych wskazał, że rozwiązania ograniczające wysokość zadośćuczynienia mogą ograniczać prawo do sądu, będąc tym samym niezgodnymi z Konstytucją RP. Sędzia Strus broniąc zasady swobodnej oceny sądu wskazał również, że znaczącą dysproporcję pomiędzy kwotami wypłacanymi przez ubezpieczycieli i tymi zasądzanymi przez sądy można by uznać za kredytowanie się ubezpieczycieli ze środków należnych poszkodowanym.
Wydaje się, że w chwili obecnej najlepszym środkiem do ujednolicania praktyki orzeczniczej może stać się szersze upowszechnianie treści rozstrzygnięć sądów i to nie tylko Sądu Najwyższego.
Watro przytoczyć jeden z wniosków z konferencji, jaki mec. Aleksander Daszewski Radca Prawy, koordynator w Biurze Rzecznika Ubezpieczonych przedstawił na łamach Dziennika Ubezpieczeniowego. Jego zdaniem konferencja pokazała przyczynę sukcesu kancelarii odszkodowawczych, które pomagających uzyskać poszkodowanym odszkodowania na właściwym poziomie także na drodze sądowej.