Polska Izba Doradców i Pośredników Odszkodowawczych w związku z publikacją „Rośnie liczba wykrytych oszustw” zamieszczoną w dzienniku Rzeczpospolita dnia 21 listopada 2012 r. uznaje stwierdzenie Przewodniczącego Komisji ds. Przeciwdziałania Przestępczości Ubezpieczeniowej Pana Roberta Dąbrowskiego dotyczące działalności kancelarii odszkodowawczych, a przedstawione w kontekście wzrostu przestępczości ubezpieczeniowej, za krzywdzące dla dobrego wizerunku branży doradztwa odszkodowawczego. Wskazanie, że niektóre kancelarie pomagają w „podkręcaniu” zdarzeń może prowadzić do generalizacji oraz utożsamiania działalności kancelarii odszkodowawczych z działalnością przestępczą. Nie można zaś pomijać faktu, że przestępczość ubezpieczeniowa naraża na straty nie tylko zakłady ubezpieczeń, ale i również doradców odszkodowawczych, którzy w przypadku niezamierzonego reprezentowania osoby dochodzącej świadczeń nienależnych mogą ponosić nie tylko straty wizerunkowe, ale również wymierne straty finansowe. Przedsiębiorcy z obu tych sektorów korzystają z rozbudowanych sieci sprzedaży, stąd też identyfikowanie przestępczych czynów poszczególnych pracowników, w tym pośredników z przestępczą działalnością doradców odszkodowawczych byłoby równie nieuprawnione, jak w przypadku utożsamiania pojedynczych przestępczych działań agenta z działalnością zakładów ubezpieczeń, choć nie budzi wątpliwości, że to pracownicy zakładów ubezpieczeń mają udział w procederze przestępczości ubezpieczeniowej większy niż wspomniane kancelarie odszkodowawcze.
Potwierdzeniem rzetelnego podejścia doradców odszkodowawczych do zagadnienia zwalczania przestępczości ubezpieczeniowej mogą być sytuacje, w których to na skutek powzięcia uzasadnionych podejrzeń co do zgodności z prawem działań pośrednika odszkodowawczego doszło nie tylko do rozwiązania umowy, ale również zawiadomienia Prokuratury przez doradcę odszkodowawczego. Szeroko podejmowane są również działania prewencyjne, takie jak wymaganie zaświadczenia o niekaralności przy zatrudnieniu czy pouczanie klientów o odpowiedzialności karnej za poświadczenie nieprawdy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Pomimo wniosków ze strony organizacji zrzeszających doradców odszkodowawczych, zarówno zawód doradcy, jak i pośrednika odszkodowawczego wciąż nie doczekały się jednak kompleksowej regulacji prawnej, przez co nie ma instytucjonalnych barier dostępu do ich wykonywania, w tym przez osoby karane wcześniej za popełnienie przestępstw na szkodę zakładu ubezpieczeń. Wyrażając gotowość do współpracy w przeciwdziałaniu przestępczości ubezpieczeniowej mamy nadzieję, że Polska Izba Ubezpieczeń będzie postrzegała doradców odszkodowawczych i ich organizacje, jako partnerów, a nie oponentów w tym przedsięwzięciu.